توسط : آوای فرهنگی – به باور بسیاری از فرهنگیان ، با توجه به پیشینه‌کاری و سابقه بسیار طولانی بطحایی در پست‌های مدیریتی وزارت آموزش و پرورش، اگر قرار بود اتفاق خاصی در این عرصه رخ دهد تا به حال رخ داده بود. آموزش و پرورش از لحاظ مدیریتی و از لحاظ اقتصادی مدت‌ها است که درگیر مشکلات پیچیده و نابه سامانی‌های بسیار جدی است…
حسین طاهری فرد فعال فرهنگی و رسانه ای
پروسه رای اعتماد بهارستان‌نشینان به وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم در شرایطی به پایان رسید که به نظر می‌رسید « سیدمحمد بطحایی » وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به دلیل انتقادهایی که در رسانه‌ها از جانب کارشناسان و منتقدان به عملکرد وی وارد می‌شد، کار سختی برای کسب رأی اعتماد داشته باشد اما در نهایت او توانست با رایزنی و لابی‌گری، نمایندگان مجلس را با خود همسو کرده و به طرز غیرمنتظره‌ای رأی اعتمادی بالا کسب کند!
سیدمحمد بطحایی در طول وزارت علی‌اصغر فانی (وزیر سابق آموزش و پرورش) در پست معاونت پشتیبانی وزیر و عضویت در هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان، عملکرد ضعیفی داشت و به‌همین دلیل معرفی او به معنی ادامه سیاست‌های دولت در این حوزه تلقی شده و سبب رنجیده خاطرشدن اکثریت قریب به اتفاق فرهنگیان شده بود ؛ چراکه به باور آنان، با توجه به پیشینه‌کاری و سابقه بسیار طولانی بطحایی در پست‌های مدیریتی وزارت آموزش و پرورش، اگر قرار بود اتفاق خاصی در این عرصه رخ دهد تا به حال رخ داده بود.
به‌نظر صاحب‌نظران رای اعتماد بالای مجلس به وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم بیش از آنکه نشانه تعامل دولت و مجلس باشد، بیانگر تاثیر لابی‌ها و زد‌و‌بندهای پشت‌پرده نمایندگان اصولگرای مجلس و فراکسیون امید است.
رای آوردن سیدمحمد بطحایی علی‌رغم همه‌ی انتقادها و مخالفت‌ها نشان داد که در کشور ما آموزش و پرورش از اهمیت بالایی برخوردار نیست و نمایندگان مجلس اهتمامی برای حل مشکلات ساختاری نهاد آموزش و پرورش و ارتقای جایگاه آن ندارند.
نتیجه آرای نمایندگان نشان داد که به‌رغم همه امیدها و انتظارات فرهنگیان، دغدغه‌های آنان چندان برای منتخبان ملت مهم نیست که اگر چنین بود نمایندگان مجلس عملکرد و سابقه ضعیف بطحایی را مورد توجه قرار می‌دادند و با چشم‌پوشی بر ناتوانی و ناکارآمدی او به خواسته‌ی قاطبه‌ی معلمان، نه نمی‌گفتند و مصالح‌و‌منافع آنان را قربانی تعلقات جناحی‌و‌سیاسی خود نمی‌کردند.
سیدمحمد بطحایی به‌عنوان چهاردهمین وزیر آموزش و پرورش، در اولین روز وزارتش راهبردهای اصلی آموزش و پرورش در چهار سال آینده را در قالب سه قول « تحول در نظام آموزش و پرورش، تربیت نسلی متدین و خلاق و ارتقای معیشت و منزلت معلمان» به مردم، معلمان و بازنشستگان فرهنگی اعلام کرد. اگر با این نگاه به موضوع بنگریم، انتخاب سیدمحمد بطحایی برای جامعه بزرگ فرهنگیان یک فرصت جدید و تاریخی را فراهم کرده است.
عملکرد بطحایی و رای اعتماد نمایندگان مجلس واقعیت این است که شرایط آموزش و پرورش در طی سال‌های گذشته رضایت‌بخش نبوده و نیست. آموزش و پرورش هم از لحاظ مدیریتی و هم از لحاظ اقتصادی مدت‌ها است که درگیر مشکلات پیچیده و نابه سامانی‌های بسیار جدی است.
به‌زعم نگارنده در شرایط کنونی، فرهنگیان با دقت عملکرد بطحایی را رصد می‌کنند و انتظار دارند که وزیر آموزش و پرورش کابینه دوم بر اساس خواست و نظر اکثریت فرهنگیان و در راستای حرکت روبه جلو، رفع نواقص پیشین و تقویت نقاط مثبت تلاش کند.
عمده‌ترین انتظارات فرهنگیان در دو حوزه خلاصه می‌شود؛ یکی انتظارات در حوزه اقتصادی آموزش و پرورش است که بهبود معیشت آنان را شامل می‌شود و این مساله در صدر درخواست‌ها و مطالبات فرهنگیان قرار دارد. انتظار دیگر در حوزه ارتقای کمی و کیفی نظام آموزش و پرورش براساس اجرای کامل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش خلاصه می‌شود.
سیدمحمد بطحایی با سابقه بسیار طولانی‌اش در زمینه آموزش و پرورش بهتر از همه‌ی منتقدانش می‌داند که بخش اعظمی از مشکلات کنونی آموزش و پرورش، به عدم توجه و اهتمام جدی دولت به حل مشکلات ریشه‌ای و زیرساختی این حوزه بر می‌گردد و تامادامی که سیاست‌های کلان دولت به مقوله آموزش و پرورش تغییر نکند او هم در جایگاه وزیر آموزش و پرورش، علی‌رغم قول‌هایی که داده است قادر نخواهد بود موانع را از میان برداشته و راه را برای پیشرفت هموار نماید.
او به‌خوبی می‌داند که بخشی از مشکلات، عقب‌ماندگی‌ها و ناکامی‌‌هایی که امروز گریبان نظام آموزش و پرورش را گرفته به دلیل بی‌تدبیری مدیرانی است که سال‌هاست در «حلقه بسته‌ی مدیران آموزش و پرورش» فرصت جوانگرایی و نوسازی مدیریتی را از نیروهای جوان و خوش‌فکر این وزارتخانه گرفته‌اند.
سیدمحمد بطحایی اگر نگاهی به سابقه وزایی با وضعیت مشابه خود در سال‌های گذشته بیندازند، به‌خوبی در می‌یابد که اگر چه توانست از فیلتر بهارستان عبور کند اما اگر او نتواند شرایط را تغییر داده و به وعده‌هایش عمل کند یا نتواند رضایت نمایندگان حامی خود را به طریقی به دست آورد! خیلی زود ورق برگشته و موافقان امروز مخالفان فردا خواهند شد.
از این‌رو وزیر جدید آموزش و پرورش باید قدر فرصت‌ها و استفاده صحیح از آن‌ها را از دست ندهد و تا فرصت باقیست برای ایجاد تحولی لازم و ضروری با « تغییر رویکرد و با اقدامات عملی » در جهت بهبود اوضاع آموزش و پرورش، فرهنگیان و دانش‌آموزان بکوشد.
بطحایی می‌تواند برای احیای مجدد زیرساختی‌ترین وزارتخانه کشور تلاش کند؛ اگر ۴ سال گذشته تجربه‌ای برای او باشد که بتواند نقطه ضعف‌ها، ایرادات و اشکالات را در حقیقت بشناسد و برطرف کند.
حال در شرایطی که انتقادها همچنان پابرجاست بطحایی باید با عملکردش ثابت کند « آیا به دنبال تحول در آموزش‌و پرورش و ارتقای جایگاه مهم‌ترین و بزرگترین وزارتخانه کشور است یا می خواهد به گذشته باز گردد؟!»
انتهای پیام/
