توسط : آوای فرهنگی – یک فعال فرهنگی و رسانه ای: انتخاب بطحایی معاون سابق علی‌اصغر فانی، به نوعی تداوم سیاست‌های دولت قبل در این بخش خواهد بود و دولت دوازدهم جدیتی برای حل مشکلات ساختاری آموزش و پرورش ندارد…
حسین طاهری فرد فعال فرهنگی و رسانه ای
سرانجام لیست کابینه پیشنهادی دولت دوزادهم تقدیم هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی شد و وزارت آموزش و پرورش گزینه پیشنهادی خود را شناخت.
پس ازکش و قوس‌های فراوان و طرح اسامی متعدد، «سیدمحمد بطحائی» به عنوان گزینه پیشنهادی روحانی برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش به مجلس معرفی شد. سیدمحمد بطحایی ۵۴ ساله، دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت دولتی و رئیس فعلی مرکز ملی نظارت راهبردی سازمان برنامه و بودجه است.
او تا سال ۱۳۹۵ معاون پشتیبانی و توسعه مدیریت وزارت آموزش و پرورش بود و پس از برکناری علی‌اصغر فانی (وزیر سابق آموزش و پرورش) تا معرفی وزیر جدید، مدتی به عنوان سرپرست آموزش و پرورش فعالیت کرد. بطحایی که از نزدیک‌ترین مدیران به فانی بود در مدت حضورش در معاونت مالی و پشتیبانی، با آنکه عمده طرح‌ها و برنامه‌های اقتصادی فانی را مدیریت میکرد عملاً نتوانست گره کور دغدغه‌های اقتصادی و معیشتی فرهنگیان را بگشاید و سرانجام پس انتخاب دانش‌آشتیانی، از معاونت پشتیبانی و توسعه وزارت آموزش و پرورش کنار رفت.
در دولت اول روحانی، شرایط بحرانی کشور باعث شد که آموزش و پرورش علی‌رغم تمامی کمبودها و مشکلات جزو اولویت‌های دولت قرار نگیرد.
دولت یازدهم در عرصه آموزشی کشور از پویایی لازم برخوردار نبود و به دلیل سیاست‌ها، غفلت‌ها و کاستی‌ها اوضاع آموزش و پرورش نه‌تنها بهبود نیافت که از بسیاری جهات بدتر هم شد.
در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، روحانی با شعار اولویت دادن به آموزش و پرورش توانست قاطبه فرهنگیان را به عرصه انتخابات کشانده و با حمایت قاطع و همه جانبه آنان، دوباره بر صندلی ریاست جمهوری بنشیند.
انتخاب سیدمحمد بطحایی به‌عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در شرایطی که آموزش و پرورش در معرض مشکلات پیچیده و نابه سامانی‌های بسیار جدی قرار دارد و بخشی از این عقب‌ماندگی‌ها و نابه سامانی‌های مدیریتی که امروز گریبان نظام آموزش و پرورش، معلمان و دانش‌آموزان را گرفته به دلیل بی‌تدبیری مدیرانی است که سال‌هاست در «حلقه بسته‌ی مدیران آموزش و پرورش» فرصت جوانگرایی و نوسازی مدیریتی را از نیروهای جوان و خوش‌فکر این وزارتخانه گرفته‌اند موجب تعجب و البته نگرانی است.
نگاهی واقع‌بینانه به‌سوابق، عملکرد و برنامه‌های ارائه شده توسط بطحایی، این واقعیت را آشکار می‌کند که قرار نیست در دولت دوازدهم اتفاق خاصی در آموزش و پرورش رخ دهد و علی‌رغم تمام وعده و وعیده‌های داده شده، آموزش و پرورش جزء اولویت‌های دولت دوم روحانی نیز نخواهد بود. انتخاب بطحایی معاون سابق علی‌اصغر فانی، به نوعی تداوم سیاست‌های دولت قبل در این بخش خواهد بود و دولت دوازدهم جدیتی برای حل مشکلات ساختاری آموزش و پرورش ندارد.
به‌زعم نگارنده در شرایط کنونی، آموزش و پرورش هم از لحاظ مدیریتی و هم از لحاظ اقتصادی با چالش‌های اساسی درگیر است. عمده این چالش‌ها به ضعف مدیریت منابع مالی و نیروی انسانی، کسری بودجه مزمن و ضعف نظام رفاهی و مشوق‌های لازم برای ایجاد انگیزه در معلمان و کارکنان اداری وزارت آموزش و پرورش برمی‌گردد. بخش اعظمی از مشکلات کنونی آموزش و پرورش، به عدم توجه و اهتمام جدی دولت‌ها به حل مشکلات ریشه‌ای و زیرساختی این حوزه بر می‌گردد و آمدن وزیر جدید، اصلاح‌طلب یا اصول‌گرا درحالی که نگاه سیاست‌گذاران کلان و خصوصاً دولت‌مردان به مقوله آموزش و پرورش تغییری نکرده است باعث تغییر و تحولی چشمگیر در بزرگترین دستگاه اجرایی کشور نشده و نخواهد شد، و وزیر جدید بر فرض توانایی هم قادر نخواهد بود موانع را از میان برداشته و راه را برای پیشرفت هموار نماید.
آقای رئیس‌جمهور؛
فرهنگیان در ۲۹ اردیبهشت با زبان رأی گفتند چه می‌خواهند. بی‌گمان مهم‌ترین پیام رای دوباره به شما، «نه به شرایط موجود» بود. رویکرد کنونی دولت دوازدهم به مقوله آموزش و پرورش و عدم توجه به مطالبات و انتظارات فرهنگیان، موجب تردید در اراده دولت برای حل مشکلات این حوزه شده است.
به نظر می‌رسد برخلاف تمامی اظهارنظر‌ها و ادعاها، دغدغه‌های فرهنگیان چندان برای دولت دوازدهم مهم نیست و فقط در بزنگاه انتخابات برای اردوکشی سیاسی به آنها بها داده شده و بعد از گذر از این وادی با پشتیبانی همین معلمان، در وقت نیاز منفعت آنان فدای مصلحت حزبی و جناحی می‌شود.
بی‌گمان انتخاب‌های سیاسی سبب دوری این وزراتخانه از اهداف اصلی که مورد مطالبه‌ی اکثریت فرهنگیان است خواهد شد. دولت برای برون‌رفت از مشکلات کنونی آموزش و پرورش نیازمند بازنگری در برنامه‌های استراتژیک خود و اتخاذ سیاست‌های هوشمندانه‌ای در این حوزه دارد و بدون تغییر نگاه به آموزش و پرورش نمی‌توان انتظار تغییرات بنیادی و ساختاری در این حوزه داشت.
حال سوال اساسی این است « آیا انتخاب سیدمحمد بطحایی در راستای تغییر نگاه دولت به مقوله آموزش و پرورش و تحقق وعده‌های انتخاباتی رئیس‌جمهور مبنی بر اولویت بودن آموزش و پرورش است و بطحایی توان مقابله با حجم بالای چالش‌های پیچیده آموزش و پرورش را دارد و می‌تواند منشا تحولاتی مثبت و سازنده در آموزش و پرورش باشد؟ »
انتهای پیام/
اقای طاهری این روزها تنهاچیری که برای دولت درسیستم اموزش و پرورش اهمیت ندارد معلم است بطحایی رفیق گرمابه و گلستان نوبخت و فقط یک بله قربان گویی بیش نیست بطحایی فقط فرد علاقه مند به رسانه هاست که وعده و وعیدهای سرخرمنی خودش را اعلام کند و کارایی لازم را ندارد اگر داشت چرا ازمعاونت پشتیبانی برداشته شود صندوق ذخیره را باید شفاف سازی میکرد که تاکنون حاشیه صحبت کرده بطحایی وعذه های زیادی برای بهبود معیشت فرهنگیان در دولت ۱۱داد که هیچ کدام اجرایی نشد بیمه طلایی را ایشان خراب کرد و …