آوای فرهنگی – تحصیل رایگان در مدارس حالا مدتهاست به مناقشهای میان مدارس دولتی و والدین به ویژه آنهایی که چند فرزند دانشآموز دارند، تبدیل شده آن هم وقتی که کمکهای اختیاری به کمکهای اجباری تبدیل شده حتی در شرایط آموزش غیرحضوری این روزهای کرونایی!
به گزارش آوای فرهنگی ، تسنیم نوشت: در اصل ۳۰ قانون اساسی آمده است: «دولت موظف است وسایل آموزشوپرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.» اما حالا چند سالی میشود که مدارس دولتی با شهریه دریافتی از خانوادهها اداره میشوند، عملاً از تحصیل رایگان خبری نیست و از اصل ۳۰ قانون اساسی جز یک متن چیز بیشتری باقی نمانده است.
مدارس دولتی اما شهریهبگیر!
در شرایطی که هزینههای جاری مدارس دولتی توسط مردم تامین میشود و تحصیل فرزندان خانوادههای مرفه در مدارس غیردولتی به کاهش بار مالی آموزش و پرورش ختم شده است، همچنان به انتظار خانوادهها برای کیفیت آموزش در مدارس دولتی پاسخ داده نشده است و تمایل دولتها به سرمایهگذاری ضعیف در این مدارس و توقع پرداخت تمام هزینهها توسط مردمی که بیشتر آنها توان مالی مناسبی ندارند، موجب پایین ماندن کیفیت مدارس دولتی عادی شده است.
کیفیت میخواهید “پول” بدهید!
قانون تحصیل رایگان در مدارس مدتهاست که به مناقشهای میان مدیران مدارس و والدین تبدیل شده است به ویژه آنهایی که چند فرزند دانشآموز دارند و وقتی کمکهای اختیاری، اجباری میشود؛ با این وجود آموزش و پرورش همچنان در تحقق آموزش رایگان و تامین کیفیت مناسب ناکام است.
مصداق ضرب المثل «هر چقدر پول بدهی، همان قدر آش میخوری» را در آموزش دانشآموزان این سرزمین میتوان مشاهده کرد یعنی اگر پول بیشتری داشته باشید به مدارس خاص و غیردولتی میروید تا مدارس بهتر و آموزش با کیفیتتر سهم فرزند شما شود! مدارس غیردولتی که برخی شخصیتهای سیاسی یا مسئولان آموزش و پرورش خودشان از صاحبان آنها هستند!
ماجرای شهریه مدارس دولتی حتی در سال تحصیلی کرونایی آن هم در شرایطی که مدارس تعطیل هستند و دانشآموزان به روش مجازی آموزش میبینند در حال تکرار است و خانوادهها به دریافت شهریه توسط مدارس دولتی اعتراض دارند.
در این گزارش به گفتوگو با خانوادههایی پرداختهایم که با توان مالی متوسط یا ضعیف حتی در سال تحصیلی کرونایی که مدارس به شکل حضوری فعالیت نمیکنند مجبور به پرداخت شهریه مدارس دولتی شدهاند!
شهریه ۵۰۰ و ۳۰۰ هزار تومانی برای دو فرزند دانشآموز
“مهتاب” مادری که دو فرزندش در دبستان و دوره متوسطه اول مدارس دولتی منطقه ۱۷ تهران تحصیل میکنند، در سال تحصیلی کرونایی ۵۰۰ هزار تومان شهریه بابت دختر کلاس هفتمی و ۳۰۰ هزار تومان شهریه بابت پسر کلاس اولیاش پرداخت کرده است آن هم به صورت قسطی و در شرایطی که فرزندانش اصلاً به مدرسه نرفتهاند!
چرا باید پول بدهیم؟!
او میگوید: روز دریافت کارنامه مدیر مدرسه والدین را به اتاقش صدا کرد و درباره مشکلات مدرسه گفت به گونهای که عذاب وجدان گرفتیم و گفتیم چرا نباید پول بدهیم! البته دو نفر از پدران با مدیر مدرسه بحث کردند و گفتند وقتی فرزندمان به مدرسه نمیآید و مصرف آب و برق و … ندارند چرا باید پول بدهیم؟
تماسهای بینتیجه
مدرسه برای دانش آموزان جزوه آموزشی تهیه کرده و آن را هم میفروشد این هم به اجبار! معلم میگوید:” از این جزوه امتحان میگیرم و باید آن را تهیه کنید تا نمره فرزندتان کم نشود!” حتی تماس با آموزش و پرورش تهران نیز نتیجهای جز این نداشته که “تخلف است و حق ندارند پول را به اجبار بگیرند”، اما سؤال اصلی این است چرا ناظر به مدرسه نمیفرستند، متاسفانه نظارت دقیقی انجام نمیشود و تقصیر را گردن هم میاندازند، ما این پول را پرداخت کردیم اما چون فرزندانم به مدرسه نمیروند قلباً راضی نیستم.
این مادر میگوید: نماینده کلاس که عضو انجمن اولیا و مربیان مدرسه است، میگوید: “شانس آوردید امسال دبستان ۳۰۰ هزار تومان شهریه گرفتهاند در جلسه انجمن قرار شد ۵۰۰ هزار تومان شهریه دریافت شود اما مدیر مدرسه گفت امسال ۳۰۰ هزار تومان بگیرید.”
“سمانه” مادر دیگری است که فرزندش در کلاس اول دبستان منطقه ۱۲ تهران درس میخواند؛ او امسال ۱۵۰ هزار تومان بابت تخته هوشمند مدرسه، ۵۰ هزار تومان بابت قلم نوری و ۴۰۰ هزار تومان بابت کمک مردمی اجباری! پرداخت کرده است.
این مادر میگوید: کلاسها مجازی است و معلم نمیتوانست خوب فیلم بگیرد بنابراین پیشنهاد دادم از پول کمک به مدرسه، مونوپاد تهیه کنند، مدیر مدرسه گفت نمیتوانیم اما وقتی دانشآموزان در مدرسه حضور ندارند دستگاه ضدعفونی کننده دست خریدهاند!
کارنامه به ازای ۱۰۰ هزار تومان شهریه
پدر دیگری که فرزندش در دبستانی در منطقه ۵ تهران درس میخواند از ارائه کارنامه به شرط پرداخت حداقل ۱۰۰ هزار تومان کمک مالی میگوید و این پرسش را پیش میکشد: “مگر مسئولان در رسانهها نمیگویند ارائه کارنامه به ازای دریافت پول ممنوع است پس چرا آن چه در کف مدارس اتفاق میافتد، متفاوت است.”
معلمان هم معترض به شهریه مدارس دولتی
شهریه مدارس دولتی نه فقط واکنش خانوادهها بلکه اعتراض معلمان را هم رقم زده است، معلمی که در یکی از دبستانهای هیئت امنایی منطقه ۶ پایتخت تدریس میکند به شهریه ۹۰۰ هزار تومانی مدرسه در سال تحصیلی جاری اشاره میکند و میگوید: خانوادهها میگویند فرزندمان مدرسه نمیآید چرا باید شهریه بپردازیم آن هم در شرایطی که کلاس فوق برنامه هم نیست.
مدارس نمیگویند پولها چگونه هزینه میشود
این معلم معتقد است که مدارس باید بگویند با شهریههای دریافتی از خانوادهها چه کار میکنند؛ انجمن اولیا و مربیان نظارتی ندارد چون اعضا هر سال تغییر میکنند و نماینده معلمان یا جوانتر از مدیر است یا از روی ترس اعتراض نمیکند چون ارزشیابی او به دست مدیر مدرسه است؛ متاسفانه مدارس پاسخگو نیستند که شهریههای دریافتی کجا هزینه میشود؟!
آموزش و پرورش بر حساب مالی مدارس نظارت نمیکند؟
محمد حسین کفراشی؛ مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در پاسخ به این پرسش که با وجود صحبتهای مسئولان آموزش و پرورش درباره ممنوعیت دریافت وجه اجباری توسط مدارس دولتی اما همچنان شاهدیم مدارس حتی در سال تحصیلی جاری از خانوادهها پول دریافت میکنند، آیا آموزش و پرورش برای شناسایی تخلفات قادر به رصد حساب مالی مدارس نیست؟ تا دیگر شاهد نباشیم در رسانهها اعلام کنید دریافت وجه ممنوع است اما در واقعیت اتفاق دیگری بیفتد! گفت: حساب مالی مدارس قابل کنترل است اما نمیدانیم که این پولها به اجبار دریافت شده یا اختیاری است!
وی افزود: صحبت ما همیشه این بوده که مدارس دولتی میتوانند پول دریافت کنند آن هم بابت فوقبرنامه و کمکهای مردمی اما کمکهای مالی خانوادهها به مدارس اجباری نیست.
مدارس هزینه دارند اما کمک مالی اجباری نیست!
کفراشی درباره اینکه چرا در سال تحصیلی جاری که دانش آموزان در مدارس حضور ندارند از خانوادهها شهریه دریافت میشود، گفت: شاهد محدودیت واریز سرانه هستیم از سوی دیگر مدرسه هزینههایی دارد از جمله پول آب، برق و گاز که از گذشته بدهکار هستند، هزینه تعمیرات دارند یا میخواهند برای استقبال از دانشآموزان در دوران پس از کرونا آماده شوند، خانوادهها تا جایی که در توانشان است به مدرسه کمک میکنند.
وی متذکر شد: مدارس نمیتوانند در شرایط دشوار اقتصادی فعلی، خانوادهها را به پرداخت کمک مالی مجبور کنند و نباید در این شرایط دشوار بار مضاعفی را به خانوادهها تحمیل کرد.
گفتنی است ، فقط در سال ۹۷، به گفته منصور مجاوری مشاور اقتصادی وزیر وقت آموزش و پرورش، مدارس دولتی ۱۰ هزار میلیارد تومان شهریه از خانوادهها دریافت کردهاند! رقمی که در سال ۹۹ قطعاً بسیار بیشتر خواهد بود، ارقامی که نحوه هزینهکرد آن برای خانوادهها و جامعه مشخص نیست و در نبود نهادهای ناظر بیرونی، آموزش و پرورش هم در برابر آن پاسخگو نیست!
انتهای پیام/