توسط : آوای فرهنگی– این روزها بازار پرالتهاب گمانه‌زنی‌ها و سناریوهای گوناگون درباره بازگشایی مدارس در کانال‌ها، رسانه‌های مکتوب، خصوصا صدا‌و‌سیما داغ است…
این روزها بازار پرالتهاب گمانه‌زنی‌ها و سناریوهای گوناگون درباره بازگشایی مدارس در کانال‌ها، رسانه‌های مکتوب، خصوصا صدا‌و‌سیما داغ است. طبق اعلام وزارت آموزشوپرورش، از ۱۵ شهریور همه دانش‌آموزان باید تحت آموزش قرار بگیرند، اما کیفیت عرضه خدمات آموزشی با توجه به دسته‌بندی مدرسه‌ها (منطقه‌های سفید، زرد و قرمز) می‌تواند به صورت حضوری، نیمه حضوری، تلویزیونی، بسته‌های آموزشی یا شبکه شاد باشد. همچنین تمامی مدارس اعم از دولتی یا غیر دولتی باید برای آموزش مجازی از پیام‌رسان اختصاصی آموزشوپرورش استفاده کنند و حق استفاده از نرم‌افزار دیگری را نخواهند داشت!!
اگرچه برای سال تحصیلی جدید مسئولان فنی پیام‌رسان « شاد » وعده رفع نقایص و کم و کاستی‌های آن را داده‌اند اما واقعیت امر این است که در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ مشکلاتی چون سرعت پایین انتقال اطلاعات، مصرف بیش از حد اینترنت، هنگ کردن و نبود امکان ثبت فیلم و صدا باعث شد تا این پیام‌رسان عملا کارایی خود را از دست داده و کاربران اجباری آن به سمت پیام‌رسان‌های خارجی کوچ کنند.
بدون تردید همه‌گیری کرونا به گسترده‌ترین اختلال در سیستم آموزشی و تحصیلی کشور منجر شد اما در کنار همه خسارت‌ها و محدودیت‌ها، سبب بروز فرصت‌هایی نو در نظام ناکارآمد آموزشوپرورش شد. تعطیلی مدارس و آموزش آنلاین از یک سو فرصتی برای ایجاد تحول در شیوه‌های سنتی آموزش فراهم کرد و از سوی دیگر با تغییر رابطه خانواده با مدرسه و رابطه معلم با دانش آموز منجر به دمکراتیزه شدن فضای درس و مدرسه گردید.
در نیمه دوم سال تحصیلی ۹۹-۹۸که مدارس به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شدند، به رغم تداوم آموزش‌ها و ارائه دروس از طریق تلویزیون و به صورت آنلاین، تعداد بسیاری از دانش‌آموزان خصوصا در مناطق کمتر توسعه یافته از یادگیری محروم شدند. متاسفانه نبود امکانات سخت افزاری و نرم افزاری مناسب در کنار نیروی انسانی کم‌تجربه منجر به اختلال جدی در حوزه آموزش و تحصیل و عمیق‌تر شدن نابرابری‌های آموزشی شد.
براساس آمارهای ارائه شده وزارت آموزشوپرورش، تعطیلی مدارس از اوایل ماه اسفند، آینده بیش از ۳ میلیون دانش‌آموز را تحت تأثیر قرار داد. این دانش‌آموزان که عمدتا در مناطق محروم واقع شده‌اند به دلیل عدم دسترسی به گوشی هوشمند و اینترنت از آموزش مجازی محروم بودند و اکنون در آستانه ترک تحصیل قطعی قرار دارند. به گفته وزیر آموزشوپرورش از ۱۴ میلیون دانش‌آموز ایرانی، ۱۰ میلیون در سامانه شاد عضو شدند و بقیه به دلایلی همچون نداشتن گوشی هوشمند یا تبلت یا عدم دسترسی به اینترنت، امکان استفاده از این سامانه را پیدا نکردند و در خطر ترک تحصیل قرار گرفتند.
برنامه‌ریزی آموزشوپرورش برای سال تحصیلی آینده تاکید بر برگزای کلاس‌ها به صورت حضوری است امری که به نظر می‌رسد در حال حاضر با جهش دوباره کرونا در کشور و قرار گرفتن اکثر شهرها در وضعیت قرمز غیر ممکن باشد. بدون تردید با توجه به جمعیت دانش‌آموزی متراکم و نبود امکانات بهداشتی قابل قبول در اکثر مدارس، مدیریت کرونا در مدارس امکان‌پذیر نخواهد بود و با توجه به مفروضاتی که درباره افزایش خطر اپیدمی کرونا در پاییز وجود دارد هرگونه بازگشایی حضوری مدارس می‌تواند مشکلات موجود را دو چندان نماید.
در شرایط کنونی مشخص نبودن پروتکل‌های بهداشتی نحوه بازگشایی حضوری مدارس شرایط استرس‌زایی را برای دانش‌آموزان و خانواده هایشان ایجاد کرده است. بسیاری از مخالفان بازگشایی مدارس، نگران شرایط حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدارس و عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی هستند.
این روزها دغدغه اصلی وزیر آموزشوپرورش بازگشایی حضوری مدارس از ۱۵ شهریور است. اگرچه آموزش غیر حضوری هیچ‌گاه جای آموزش حضوری را نمی‌گیرد اما از آنجایی که زمان زیادی تا شروع سال تحصیلی کرونایی جدید نمانده است مهم‌ترین سوالی که پیش می‌آید این است که: راهکارهای قابل اجرای این وزارتخانه برای تضمین سلامت دانش آموزان، والدین آنها و معلمان در صورت برگزاری حضوری کلاس‌ها چیست و با توجه به شدت شیوع کرونا، مسئولیت اصلی به خطر افتادن سلامت دانش‌آموزان، خانواده‌هایشان و معلمان متوجه کیست؟ و سوال بعد اینکه: از آنجایکه بخشی از مناطق کم‌برخوردار به اینترنت دسترسی ندارند، برای عقب نیفتادن آموزش و تحصیل در این مناطق محروم چه برنامه‌ای دارند؟
در حالی که اکثر مناطق کشور همچنان با تبعات شیوع ویروس کرونا دست به گریبان است آیا بهتر نیست، مسئولان آموزشوپرورش بجای تاکید بر حضور بی‌مورد کادر آموزشی و اجرایی در مدارس یا بازگشایی حضوری مدارس در بعضی از مناطق بصورت زوج و فرد، دقیق و شفاف از برنامه‌هایشان برای سال تحصیلی آینده بگویند تا از یک طرف با همه‌گیری دوباره کرونا در پاییز در بحث آموزش دچار غافلگیری نشوند و از طرف دیگر سال تحصیلی جدید با آمادگی بیشتر و ابهامات و سردرگمی کمتری آغاز شود.
در شرایطی که بیماری کرونا در حال گسترش می‌باشد به نظر می‌رسد بهترین حالت ممکن برای شروع سال تحصیلی جدید، محور قرار دادن مدارس (مدیران، معلمان، دانش‌آموزان، والدین) برای برنامه‌ریزی است. در مدرسه‌محوری براساس نیازهای واقعی و ضروری دانش‌آموزان، بسته آموزشی قابل اجرا و متناسب با شرایط قرمز و زرد ارائه می‌شود. در این حالت برنامه‌ریزی‌های خردتر در منطقه و جزیی‌تر آن در مدرسه‌ها انجام و پیگیری می‌شود و وزارت آموزشوپرورش فقط وظیفه نظارت بر عملکردها را برعهده خواهد داشت. در مدرسه‌محوری، «شورای آموزشی مدرسه» این اختیار را خواهد داشت تا براساس شرایط و امکانات موجود و نیازهای واقعی دانش‌آموزان و توانایی آموزگاران اقدام به برنامه‌ریزی نموده و تغییرات لازم در حجم کتاب‌های درسی و اولویت حضوری یا غیر حضوری بودن ارائه مطالب درسی را ایجاد نماید.
حسین طاهری‌فرد،فعال فرهنگی و رسانه ای
انتهای پیام/
تا وقتی وضعیت کرونا و دارو و واکسنی برایش کشف شده بنده بعنوان ولی دانش آموز به هیچ عنوان فرزندم را فدای آموزش نخواهم کرد مسوولین احساس مسئولیت کنند همه جای ایران همچنان همگیری کرونا وجود دارد اما میگویند سفید شده در واقع منطقه سفیدی ندارم فقط میخواهند مدارس را باز و عده ای زا به کشتن دهند
سلام اینجانب به عنوان ولی دانش اموز فرزندم را به مدرسه نمی فرستم .انها که تصمیم گرفتن که مدارس را باز گشایی کنند به فکر من وشما نیستن فقط می خواهند از گردن خودشون رد کنند.انها اگه دلسوز بودن مدارس را تا عادی شدن شرایط تعطیل می کردند