توسط : 
آوای فرهنگی – خبر بسیار کوتاه بود. بعد از تکذیب و تاییدهای فراوان بالاخره اصل خبر مورد تایید قرار گرفت. سیدمحمد بطحایی وزیر آموزشوپرورش “استعفا” داد. با “استعفای تحمیلی” بطحایی سرنوشت بسیاری از طرح‌های زمان وزارت او از جمله طرح رتبهبندی معلمان در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت…
خبر بسیار کوتاه بود. بعد از تکذیب و تاییدهای فراوان بالاخره اصل خبر مورد تایید قرار گرفت. سیدمحمد بطحایی وزیر آموزشوپرورش “استعفا” داد. با “استعفای تحمیلی” بطحایی سرنوشت بسیاری از طرح‌های زمان وزارت او از جمله طرح رتبهبندی معلمان در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. اگرچه بطحایی دلیل استعفای خود را شرکت در انتخابات مجلس اعلام کرد اما به باور کارشناسان و صاحب‌نظران این “استعفای نابهنگام” دلایل دیگری دارد. به نظر می‌رسد با توجه به شرایط و مشکلات پیش آمده و عدم تحقق وعده‌های دولت روحانی در حل مشکلات معیشتی فرهنگیان، “ابن‌بار هم” راحت‌ترین گزینه برکناری استعفاگونه وزیر آموزشوپرورش باشد.
پس از “استعفای ناخواسته” سیدمحمد بطحایی، سیدجواد حسینی مدیر کل سابق آموزشوپرورش خراسان رضوی به عنوان سرپرست منصوب شد. حسینی در یکی از اولین وعده‌های خود، از اجرایی شدن طرح رتبهبندی معلمان قبل از آغاز سال تحصیلی جدید خبر داد. وعده‌ای که با توجه به شرایط اقتصادی این روزهای دولت و در حالی که هنوز لایحه رتبهبندی از سوی دولت به مجلس ارائه نشده است به نظر نمی‌رسد قابلیت اجرایی پیدا کند.
دولت یازدهم در سال ۹۴ برای کاهش فاصله دریافتی معلمان با سایر کارکنان دولت و ارتقای عوامل انگیزشی و رفاهی معلمان، مرحله اول رتبهبندی معلمان را اجرا کرد. قرار بر این بود که طرح رتبهبندی معلمان به صورت مرحله به مرحله در سه فاز طی سال‌های ۹۴، ۹۵ و ۹۶ اجرایی گردد، که به بخاطر ضعف برنامه‌ریزی مدیران آموزشوپرورش و عدم توانایی مالی دولت عملاً اجرای آن متوقف گردید. اجرای کامل طرح رتبهبندی معلمان نه‌تنها می‌تواند وضعیت معیشتی معلمان را بهبود بخشد بلکه در کیفیت آموزشی نیز اثرگذار است چراکه باعث ارتقای کیفیت علمی معلمان خواهد شد.
براساس ماده ۶۳ قانون برنامه‌ششم توسعه، دولت مکلف به تهیه و اجرای نظام رتبهبندی معلمان بر اساس سند تحول‌بنیادین آموزشوپرورش و نقشه جامع کشور با تصویب مجس‌شورای‌اسلامی در قالب بودجه سنواتی است. اما پس از گذشت نیمی از عمر برنامه ششم، متاسفانه دولت به بهانه‌های مختلف از جمله مشکلات اقتصادی و نبود اعتبارات کافی از تصویب این طرح در هیات دولت و ارائه آن به مجلس‌شورای‌اسلامی برای تصویب‌نهایی خوداری کرده است.
پیش‌نویس لایحه نظام رتبهبندی معلمان پس از تهیه و تدوین در شورای عالی آموزشوپرورش، برای سیر مراحل تصویب در شهریور ۹۷ به دولت ارسال گردیده است. به گفته علی الهیارترکمن، معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع وزارت آموزشوپرورش، کلیات لایحه رتبهبندی معلمان، بهمن ۹۷ در کمیسیون‌اجتماعی دولت در ۶ ماده به تصویب رسیده است و اکنون برای اجرایی شدن نیازمند تصویب مراجع ذی‌صلاح (دولت و مجلس) است. مطابق ماده ۴ لایحه رتبهبندی معلمان، اعتبار مورد نیاز برای اجرای این طرح باید از سوی وزارت آموزشوپرورش پیش‌بینی و با همکاری سازمان برنامه‌و‌بودجه کشور، منابع و اعتبارات لازم در جهت اجرای نظام رتبهبندی معلمان در بودجه سال ۹۸ تخصیص یابد.
پس از کش و قوس‌های فراوان لایحه رتبهبندی معلمان در ماه‌های پایانی سال ۹۷ در دستور کار دولت قرار گرفت و مقرر گردید بعد از بررسی بودجه ۹۸ ، در صحن علنی دولت مطرح گردد که بخاطر اولویت‌های پیش‌آمده در دولت هیچگاه مجال بررسی پیدا نکرد. در سال ۹۸ هم بخاطر سیل و مسائل پیرامون آن فرصت طرح مجدد نظام رتبهبندی معلمان پیدا نشد تا با خروج یکباره سیدمحمد بطحایی از وزارت آموزشوپرورش این طرح بصورت خودکار از دستور دولت خارج شد.
مطابق برنامه ششم و ذیل ماده ۶۳، دولت می‌بایست تا پایان برنامه ششم نسبت به اجرایی کردن نظام رتبهبندی معلمان اقدام نماید، اما از آنجایی که دقیقاً در برنامه ششم توسعه مشخص نشده است که اجرای نظام رتبهبندی معلمان از سال چندم آغاز و در چه سالی پایان یابد، به نظر می‌رسد دولت از خلاء قانونی به وجود آمده نهایت استفاده را می‌نماید تا به بهانه‌های مختلف از جمله مشکلات اقتصادی و نبود بودجه و اعتبارات کافی از تصویب این طرح در هیات دولت و ارائه آن به مجلس‌شورای‌اسلامی برای تصویب‌نهایی خوداری نماید.
اگرچه سخنگوی دولت و سرپرست آموزشوپرورش بر اجرای رتبه بندی معلمان از آغاز سال‌تحصیلی جدید تاکید دارند اما به نظر می‌رسد اجرای طرح رتبهبندی معلمان در مهر ۹۸، با اما و اگرهای فراوانی روبرو شود. از یک سو هنوز لایحه رتبهبندی معلمان در هیات دولت به تصویت نرسیده است و از سوی دیگر این لایحه برای اجرایی شدن نیازمند طرح و تصویب در صحن علنی مجلس است و در صورت تصویب “به موقع”، تامین منابع مالی این طرح هنوز کاملاً مشخص نیست.
در حال حاضر اجرای “کامل” طرح رتبهبندی معلمان مطابق با اهداف سند تحول‌بنیادین نیازمند حداقل ۱۱ الی ۱۵ هزار میلیارد تومان اعتبار می‌باشد. بدیهی است که با بودجه ناچیز ۲ هزار میلیارد تومانی که دولت در لایحه ۹۸ برای اجرای رتبهبندی در نظر گرفته است نمی‌توان انتظار داشت که رتبه‌ندی معلمان تحولی حداقلی در کیفیت نظام آموزشی ایجاد کند.
شوربختانه به نظر می‌رسد علی‌رغم تمامی وعده‌های داده شده، دولت و مجموعه مدیریتی وزارت آموزشوپرورش هیچ برنامه‌ای برای اجرای رتبهبندی معلمان ندارند و مشخص نیست داستان تکراری وعده‌های صد من یه غاز دولت‌مردان چه زمانی به حقیقت خواهد پیوست؟
حال باید از سرپرست جدید آموزشوپرورش پرسید: “بعد از گذشت ۵ سال و با وجود وعده‌های مختلف از سوی مسئولان دولتی از رئیس‌جمهور گرفته تا رئیس سازمان برنامه‌و‌بودجه و وزرای مختلف آموزشوپرورش که هنوز رتبهبندی به فاز اجرایی وارد نشده است چه نیازی به وعده‌های جدید می‌باشد؟”
بدون تردید سیدجواد حسینی به خوبی می‌داند در حالی که لایحه رتبهبندی از سوی دولت تصویب و به مجلس ارائه نشده است، اجرای آن از اول مهرماه غیرممکن است و سخنانش جزء نیم نگاهی به پست وزارت معنی دیگری ندارد. حتی بر فرض محال در این مدت باقی مانده اگر لایحه رتبهبندی در صحن دولت به تصویب برسد و به مجلس ارسال گردد، ماه‌ها زمان خواهد برد تا این لایحه پس از بررسی در کمسیون آموزش به صحن علنی مجلس برسد و روال اداری تصویب را پشت سر بگذراند.
و کلام پایانی؛
به نظر می‌رسد وعده اجرای رتبهبندی معلمان صرفاً یک بازی رسانه‌ای برای دولت‌مردان است. متاسفانه در طول این چهل‌سال دولت‌های مختلف با گرایش‌های متفاوت، نگاه واحدی به آموزشوپرورش داشته‌اند. شوربختانه کاهش اعتماد به دولت‌مردان و سیاست‌گذاران کلان نظام آموزشی به راحتی محسوس و قابل مشاهده است. این تصور ناخوشایند را نه می‌توان با حرفای رئیس‌جمهور و نه با وعده‌های سر خرمن وزیر و نه با شعار تغییر داد. حس ناخشنودی همه خانواده بزرگ آموزشوپرورش را فراگرفته است. اگر کسی را سودای درمان ساختار ناکارآمد آموزشوپرورش هست، این بار نه وعده‌های بی‌سرانجام، بلکه یک تصمیم سیاسی بسیار بزرگ، درحد یک خانه‌تکانی حکومتی لازم است.
حسین طاهری‌فرد فعال فرهنگی و رسانه ای
انتهای پیام/
